Wieża Eiffla, symbol Paryża raczej nie zostanie sprzedana na złom, prawda? A jednak! Działający w I połowie XX wieku oszust Victor Lustig dokonał tego czynu! W dodatku prawie dwukrotnie!
Victor Lustig to legenda wśród oszustów. Nie wiadomo nawet, czy tak rzeczywiście się nazywał, choć tak został zapamiętany.
Pod koniec życia trafił do słynnego więzienia Alcatraz. Tam figurował jako Robert V. Miller.
Victor Lustig urodził się prawdopodobnie 4 stycznia 1890 roku w Hostinne na terenie dzisiejszych Czech, blisko granicy z Polską. Wówczas było to Cesarstwo Austro-Węgierskie.
On sam twierdził przez całe niemal życie, że pochodzi z rodziny arystokratycznej. Pod koniec życia jednak przyznał, że rzekomo pochodzi z ubogiej chłopskiej rodziny.
Początkowo zajmował się żebractwem. Potem dokonywał kradzieży kieszonkowych i włamań. Zaczął też zajmować się paserstwem.
Miał również talent do oszukiwania w kartach. Potrafił potasować talię tak, by karty trafiły według jego planu do konkretnych osób w konkretnych pozycjach.
W Stanach Zjednoczonych mocno zainteresowali się nim detektywi z aż 40 miast. Funkcjonował u nich pod pseudonimem „szrama” z powodu jego rany ciętej na twarzy. Najpewniej pochodziła ona z jakiejś miłosnej kłótni.
Karierę oszusta zaczął na statkach rejsowych z Paryża do Nowego Jorku. Sprzedawał m.in. „maszynę produkującą pieniądze”. W sześć godzin miała być w stanie wydrukować 100-dolarowy banknot. Wówczas był to majątek.
Najczęściej urządzenie sprzedawane było za 30 tys. dolarów. Klienci po około 12 godzinach jednak zamiast banknotów, dostawali puste blankiety. Oczywiście, do tego czasu Lustig był już dla nich nieosiągalny.
Victor Lustig czy jak tam się faktycznie nazywał, dbał bardzo o swoją prywatność. Używał łącznie 47 pseudonimów. Władał przy tym biegle pięcioma językami i posiadał ponad tuzin paszportów.
Posiadał w podróży kufer pełen kilku zestawów strojów. Mógł przebrać się szybko za rabina, portiera, czy kogokolwiek innego.
W 1925 roku Lustig opuścił USA z powodu zbyt dużego zainteresowania policji i udał się do Paryża. Tam wpadł na pomysł przekrętu stulecia – sprzedaży wieży Eiffla.
Warto nadmienić, że wówczas jeszcze wieża nie była wizytówką miasta. Była stosunkowo młoda, bo postawiono ją w 1889 roku jako tymczasowy projekt. Miała stać przez 20 lat.
Paryżanie krytykowali ją jako szpetną. Wprost mówiło się też o wielkich wydatkach związanych z jej konserwacją.
Victor Lustig zamówił u fałszerzy wizytówki oraz papier listowy z pieczęcią francuskiego rządu. Umieszczono na nim „oficjalny” tytuł – jaki oszust sam sobie nadał – Lustiga: Wicedyrektor Poczty i Telegrafu.
Następnie Lustig wysłał zaproszenia do sześciu największych francuskich przemysłowców, którzy specjalizowali się w zakupie złomu. Spotkanie umówił w prestiżowym Hotel de Crillon koło Placu Zgody.
Tam „ujawnił” nieoficjalne rzekomo informacje, że rząd Francji planuje demontaż wieży Eiffla. Następnie zabrał ich pod samą wieżę, by oszacowali szczegóły techniczne rozbiórki.
Z każdym z przemysłowców Victor Lustig rozmawiał na osobności. Chciał wybadać, który ile dałby za taką kupę złomu. Padło na Andre Poissona, który próbował zdobyć dopiero pozycję w Paryżu.
Co ciekawe, Poisson zaczął mieć wątpliwości. Lustig wówczas wspomniał, że jako urzędnik państwowy mało zarabia i potrzebna byłaby dla niego łapówka. Wówczas dopiero przemysłowiec nabrał do niego pewnego zaufania.
Poisson zaoferował oszustowi 20 tys. dolarów „pod stołem”, zaś właściwa oferta wynosiła 50 tys. dolarów. Lustig się zgodził i przyjął w gotówce całą kwotę. Godzinę później, wraz z pieniędzmi, siedział w pociągu do Wiednia, a Poisson został przegrywem. Nie ujawnił incydentu policji, by nie przedostało się to do opinii publicznej, co jak widać, nie przyniosło ostatecznie skutku.
Zachęcony bezkarnością, Lustig postanowił powtórzyć swój numer. Powrócił do Paryża i wykonał dokładnie ten sam manewr. Biznesmen jednak nabrał podejrzeń i powiadomił policję. Lustig jednak zdołał się wymknąć i uciekł znowu do Ameryki.
Aresztowanie nastąpiło dopiero dekadę później. Oszust wpadł z powodu doskonałego fałszowania banknotów 100-dolarowych. Aresztowanie nastąpiło 1 maja 1935 roku.
Jednak już we wrześniu tego samego roku Lustig uciekł przez okno dzięki linie splecionej z prześcieradeł. Ponownie złapano go prawie miesiąc później.
27 kwietnia 1936 roku trafił do więzienia Alcatraz z wyrokiem 20 lat więzienia. Nie dożył jednak wolności – zmarł z powodu zapalenia płuc po 11 latach.
dj
national-geographic.pl / tymzyjesz.pl
fot. Wiki / Pixabay (kolaż TymZyjesz.pl)
Dziękujemy, że przeczytałaś/eś nasz artykuł do końca! Jeśli się podobał, prosimy o udostępnienie go na Twoich mediach społecznościowych. Zachęcamy również do polubienia nas na Facebooku i Twitterze!
A jeśli chcesz jeszcze bardziej docenić naszą pracę, możesz postawić nam wirtualną kawę! Będziemy MEGA wdzięczni 🙂 Aby to zrobić, kliknij banner poniżej.
TUTAJ TEŻ SIĘ ZAREKLAMUJESZ! ALBO I NAD BANNEREM!
- Kosmici NIE ISTNIEJĄ, za to mamy kontakt z PODRÓŻNIKAMI W CZASIE? Astronauta ESA nie ma wątpliwości! - 30/06/2024
- Wybory we Francji. Znamy wyniki exit poll. Marine Le Pen ma powody do świętowania - 30/06/2024
- Jak to się stało? Chińczycy PRZYPADKIEM odpalili rakietę kosmiczną! Doszło do KATASTROFY! (WIDEO) - 30/06/2024