Wszyscy pamiętają historyczną koronację Karola III, która miała miejsce 6 maja. Wiele osób może więc zdziwić fakt, że 5 lipca monarcha był ponownie koronowany. Skąd wzięła się druga koronacja?
Choć Karol III był już głową Wielkiej Brytanii i przywódcą Kościoła Anglikańskiego, to 5 lipca ponownie był koronowany.
Karol III koronowany na króla TEGO kraju
Karol III został 5 lipca koronowany na króla Szkocji. Kraj ten do 1603 roku był osobnym królestwem i choć obecnie pozostaje w unii personalnej z Anglią, Walią i Irlandią Północną, to posiada sporą autonomię – w tym własnym parlament, rząd i premiera. Z tego też powodu brytyjski monarcha musi osobno koronować się na władcę Szkotów.
Druga ceremonia koronacyjna odbyła się w stolicy Szkocji – Edynburgu. Karol został koronowany podczas nabożeństwa, które miało miejsce w katedrze św. Idziego.
Szkoci ofiarowali królowi swoje narodowe insygnia: koronę króla Szkocji, którą wykonano w 1540 roku dla Jakuba V; berło, które Jakubowi IV w 1494 roku podarował papież Aleksander VI oraz miecz „Elżbietę”, który Jakub IV otrzymał w 1507 roku.
Ciekawostką jest fakt, że szkockie insygnia królewskie są starsze od angielskich, którymi Karol III był koronowany 6 maja w Londynie.
Karol III koronowany ponownie. Kamień Przeznaczenia
W koronacji ponownie brał udział Kamień Przeznaczenia, czyli przedmiot zaciekłego sporu pomiędzy Szkotami i Anglikami. Nie jest to bynajmniej żaden diament.
Kamień Przeznaczenia, który nazywany jest także Kamieniem Proroka, to relikwia. Według legendy starotestamentowy patriarcha Jakub spał, opierając na nim głowę, gdy doznał objawienia w Betel.
Do 1296 roku kamienia podczas koronacji używali Szkoci. Namaszczany król siadał na nim, a kamień miał mieć moc, by przemówić, gdyby dotknęły go pośladki osoby niegodnej, by władać Szkocją.
Pod koniec XIII wieku święty piaskowiec Szkotów ukradli Anglicy. Do Londynu wywiózł go słynny pogromca Szkotów – król Anglii Edward I Długonogi, który w popkulturze znany jest jako kat szkockiego bohatera narodowego Williama Wallace, znanego z filmu „Braveheart”.
Od tej pory to Anglicy używali tej relikwii, by koronować swoich władców. Teraz, gdy Anglia i Szkocja są połączone w jedno państwo, oba narody wciąż kłócą się o to, kto ma prawo do Kamienia Przeznaczenia.
Na ten moment kompromis wygląda tak, że piaskowiec używany jest w obu koronacjach – tej w Londynie i tej w Edynburgu. Od 1996 roku kamień znów na stałe przechowywany jest w Szkocji i wypożycza się go do Londynu jedynie w czasie koronacji.
Co ciekawe, choć Polska nie jest państwem federalnym jak Wielka Brytania, to również my mamy swój Kamień Przeznaczenia. Mowa o pierścieniu kaszubskiego władcy Świętopełka II Wielkiego, który m.in. nadał prawa miejskie Gdańskowi. Otóż jego pierścień, mimo oburzenia wielu Kaszubów, przechowywany jest w Muzeum Narodowym w Krakowie zamiast w którymś z pomorskich miast.
Karol III koronowany drugi raz. Kontrowersje
Koronacja Karola III na króla Szkocji nie obyła się bez kontrowersji. Po pierwsze – media zwróciły uwagę na osoby, które pojawiły się na ceremonii, albo raczej na te, które się nie pojawiły.
Mowa tu o synu króla Harrym i jego żonie Meghan, którzy nie przybyli do Edynburga.
Dodatkowo pod katedrą św. Idziego odbyły się protesty lewicowców, którzy są przeciwni monarchii oraz szkockich nacjonalistów, którzy chcą wyjścia Szkocji z Wielkiej Brytanii. Protestujący mieli ze sobą banery, na których widniał takie hasła jak „To nie mój król!”.
Mimo wszystko ceremonia i późniejsza procesja przebiegły bez zakłóceń, a Karol III jest już koronowany królem wszystkich krajów Wielkiej Brytanii.
Szymon Grot
Fot. YouTube / BBC
